چرخش نظام‌های اقتصادی و دولتی به سمت اقتصادهای دانایی محور و هوشمند موجب گردیده مدیریت دانش و اقتصاد دانایی به عنوان یکی از چالش‌های مهم دولت‌ها و سازمان‌ها درآید. امروزه تضمین سودآوری در گرو تولید، توزیع و استفاده درست از دانش است، که نیازمند الگوی مناسبی است که بتوان بوسیله آن فرایند یاددهی- یادگیری را نهادینه نمود. یادگیری فردی و سازمانی موجب توسعه ظرفیت‌های فردی و سازمانی شده قابلیت‌ها و توانمندی‌های جدیدی در کارکنان ایجاد و این قابلیت‌ها تبدیل به محصول، کالا وخدمات می‌گردد و سودآوری سازمان تضمین می‌گردد. پس از تحقق یادگیری سازمانی، سازمان به سازمان یادگیرنده تبدیل خواهد شد.
از طرفی دیگر نقش دانایی در شرایطی که انقلاب ارتباطات در حال تکامل می‌باشد، جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است؛ به گونه ای که از آن به عنوان یکی از عوامل اصلی پیشرفت و توسعه یاد می‌شود. اهمیت این عامل کلیدی از آن جهت است که در طول فرایند توسعه اقتصادی- اجتماعی، مبانی تولید متحول می‌شود و اساسی‌ترین عامل در این تحول، معطوف علوم و فن آوری نوین است.
از این رو، اقتصاد دانایی و مدیریت دانش تأثیر بسیاری زیادی بر سازمان، فرایندها و اقدامات آن دارد که از این رهگذر آموزش ضمن اینکه دچار تحولاتی شگرف از حیث ابزار و محتوا شده می‌تواند عامل بسیار مهمی برای بهره‌گیری از اقتصاد دانایی و مدیریت دانش باشد.
تغییر نقش آموزش در سازمان‌ها
تمرکز آموزش بر روی مهارت‌های خاص کارکنان به سمت تولید و تسهیم دانش حرکت کرده است و به طور کلی سیر تحول نقش آموزش در سازما‌ن‌ها به سه مرحله زیر قابل تقسیم است:
الف: تمرکز بر یاددهی دانش و اطلاعات
به طور سنتی، آموزش به عنوان ابزاری برای یاددهی مهارتها و دانش مورد نیاز کارکنان جهت انجام بهینه وظایف فرد تلقی می‌شود. این نقش، نقشی است که در آینده نیز وجود خواهد داشت و آنرا ایفا می‌کند. فرض اصلی این دیدگاه این است که شرایط اقتصادی و تجاری قابل پیش بینی است و سازمان می‌تواند دانش و مهارت مورد نیاز کارکنان خود را در آینده کنترل نماید.
ب: پیوند بین آموزش و نیازهای کسب و کار
به علت چالشهای مربوط به عوامل متغیر و ناپایدار محیطی، بسیاری از مسائل و نیازهای سازمانی قابل پیش بینی نیستند و این امر موجب می‌گردد نیازهای آموزشی قابل پیش‌بینی نبوده و متناسب با مسائل سازمانی هنگامی که رخ می‌دهند، آموزش طراحی و اجرا گردد. در این نقش برنامه‌های آموزشی دقیقاً متناسب با نیازهای سازمان و شرایط کسب و کار تدوین و اجرا می‌گردد.
ج: کاربرد آموزش برای تولید و تسهیم دانش
بسیاری از سازمانها اعتقاد دارند عامل اصلی کسب مزیت رقابتی، کسب و توسعه سرمایه دانشی است. به عبارت دیگر، نقش آموزش، تربیت و پرورش کارکنانی است که فرایند تولید یا ارائه خدمات را کاملاً درک نموده و فهم جامعی از روابط بین بخشها و واحدها داشته و به طور خودانگیخته به فعالیت بپردازند. در این دیدگاه آموزش به عنوان بخشی از سیستم تولید و توزیع دانش می‌باشد.
شرکت گستره نگار با تمرکز بر یاددهی دانش و مهارتها، ارتباط بین آموزش و نیازهای سازمانی، کاربرد آموزش برای تولید و تسهیم دانش اقدام به برگزاری دوره های ذیل برای شرکتها و سازمانها مینماید: